می توان RE از جمله پیرچشمی را با قرار دادن بافت یا متریال سنتتیک داخل و یا روی قرنیه تصحیح کرد. با این کار از طریق تغییر در شکل سطح قدامی قرنیه و یا با ایجاد یک لنز با اندکس رفرکتیو بالا پاور قرنیه را از استرومای قرنیه تغییر دهیم . می‌توان گفت Inlay داخل قرنیه با سوراخ‌های کوچک که از اثر pinhole برای زیاد شدن Depth of focus استفاده می‌کنند گسترش یافتند. پروسیجر های Tissue addition مانند اپی کراتوپلاستی در زمان حال به دلیل قابل پیش‌بینی نبودن نتایج و کم شدن BCVA و نیز سخت بودن در تهیه بافت donor غیرقابل استفاده هستند.
Homoplastic Corneal Inlays
پس از برداشتن اپی تلیوم و بومن ، با کمک کراتکتومی لاملار در بافت donor حاصل می‌شود . پس از آن این لنتیکول که تازه یا منجمد می‌باشد با یک تراش اتوماتیک به شکل یک لنز در می‌آید . و پس از آن در درون یک پاکت لاملار در قرنیه قنار قرار می‌گیرد و یا بر روی سطح قرنیه گیرنده سوچور می‌شود نقطه این تکنیک برای اصلاح آفاکی و هایپروپی تا ۲۰ دیوپتر استفاده شده است. تکنیک های اولیه که بافت Donor با میکروکراتوم تشکیل می شد، به دلیل قابلیت پیش بینی اندک نتایج رفراکتیو و عوارض آن شامل رزکسیون لاملار نامنظم ، wound dehiscence و آدم postop قرنیه کنار گذاشته شدند. ابتدا قرار بر این بود که این تکنیک در همراهی با جراحی کاتاراکت برای اصلاح آفاکیا استفاده شود ولی به دلیل پیچیدگی جراحی و غیرقابل پیش‌بینی بودن نتایج رفرکتیو نتوانست با CL های آفاکی و تکنولوژی های کاشت IOL رقابتی داشته باشد. با این وجود homoplastic keratophakia که باعث کمک لیزر اگزایمر بافت را از طریق پروسیجر SMILE خارج می‌کند برای درمان هیپروپی ، پیرچشمی و بیماری های اوکتاتیک قرنیه پیشنهاد شده است.
Alloplastic Corneal Inlays
مزیت های آنها نسبت به نوع هموپلاستیک عبارتند از :
• تولید انبوه
• رنج وسیع سایزها و پاورها که می‌توانند با دقت اندازه‌گیری شوند.
• خواص اپتیکال بهتر متریال صنایع نسبت به بافت .
• به علت مشکلات re-epithelialization در حین وقتی که مواد صنایع برای قرنیه قرار می‌گرفتند ، این Inlay ها داخل استروما قرار داده می شوند . برای گذاشتن آنها یک فلپ LASIK-type یا یک دایسکشن استرومال به شکل پاکت لازم است که بسیار آسان تر از یک لاملار کراتکتومی کامل می‌باشد.
عوارض آن در سال ۱۹۸۰ عبارت بودند از اپاسیته قرنیه، اروزیون اپی تلیال که ترمیم نمی شود و نوسان دید در طول روز چرا که مایع و مواد مغذی به انتریور قرنیه نمی‌رسید. می توانیم بگوییم نسل قبلی Inlay ها از مواد بیشتر نفوذ پذیر مثل هیدروژل با یا بدون میکروب پرفوراسیون برای بیشتر عبور دادن مواد مغذی ساخته می شدند. می توانیم بگوییم هیدروژن اندکس رفرکشن شبیه به استرومای قرنیه دارد، پس این لنزها پاور اپتیکال داخلی اندکی دارند و با تغییر انحنای قدامی قرنیه عمل می‌کنند. مکانیزم های دیگر عملکرد این inlay ها شامل inlay هایی با قدرت رفراکتیو و یا small apertur است.
در سال ۲۰۱۵ ، FDA ، KAMRA inlay را برای پیرچشمی تایید نمود. این وسیله از یک پلیمر Biocompatible و ultrathin دارای ضخامت ۵ میکرومتر تهیه شده که میکروپرفوره می‌باشد و به عبور مواد مغذی اجازه می‌دهد. دیامتر آن ۳.۸ میلیمتر می باشد و یک aperture مرکزی ۱.۶ میلی متر دارد و در چشم غیر غالب گذاشته می‌شود، قرار می‌گیرد. جراح این وسیله را در یک پاکت اینترا استرومال که با فمتوسکند ایجاد شده ، قرار می دهد . این inlay باید در عمق ۲۰۰ میکرومتری و یا بیشتر از مرکزیت چشم فیکس شده بیمار با coaxially sighte corneal light reflex تنظیم گردد. با وجود اینکه این inlay هیچ پاور رفراکتیوی ندارد اما مانند pinhole عمل کرده و موجب زیاد شدن depth of focus می‌گردد که موجب بهتر شدن دید نزدیک بدون تغییر تغییری در دید دور می‌گردد. (شکل ۷-۱۰)
در مطالعه FDA، مقدار متوسط سه خط افزایش دید نزدیک بعد از ۱۲ ماه مشاهده شد. با یک کادر ۶ در ۶ ، ۹۵ درصد بیماران دید نهایی نزدیک ۲۰ از ۴۰ و یا بهتر را تجربه کردند. هیچ کدام از چشم ها بیشتر از دو خط از BCVA را از دست ندادند، )صفر درصد = primary safety end point) .
عوارض نادری که گزارش شده بود شامل ناپایداری رفراکتیو، decentration و haze بوده است . در تحقیق FDA ، ۲.۹ درصد از inlay ها خارج گردیدند و تمامی چشم ها به BCVA پیش از عمل برگشتند. جایگذاری عمیق تر فلان در عمق ۲۰۰ تا ۳۰۰ میکرومتر موجب کم شدن خطر Haze استروما و نیز بهتر شدن پایداری رفراکتیو می‌گردد. گاهی اوقات برای دستیابی به رفرکشن هدف ۰.۵- تا ۱- دیوپتر بلافاصله پیش از کارگزاری Inlay انجام می شود.
مدل دیگری از Inlay به نام Presbia ؛ Flexive Microlens یک Inlay کوچک، شفاف از جنس آکریلیک هیدروفیل با ایندکس رفراکتیو متفاوت با قرنیه می‌باشد. این Inlay در پاکت قرنیه که با کمک لیزر فمتوسکند ایجاد شده در عمق ۲۸۰ تا ۳۰۰ میکرومتر کار گذاشته می‌شود. از ناحیه مرکزی plano برای دید دور استفاده می‌گردد، این در حالیست که یک یا چند حلقه هم مرکز با پاور متفاوت برای دید حد واسط و نزدیک بهره گیری می‌شوند. ناحیه مرکزی fenestrated عبور مواد مغذی و اکسیژن را در سراسر قرنیه ممکن می سازد.
در یک تحقیق که بر روی ۳۱ بیمار که در طول سه سال پس از کاشت Inlay در چشم غیر غالب، F/U شده بودند، ۷۶.۹ درصد بیماران دید نزدیک تصحیح نشده ۲۰ از ۲۵ داشتند. ۴ عدد از Inlay خارج شدند. ۳ مورد به خاطر تاری دید نزدیک و دور و یک مورد به دلیل corneal ulce .این Inlay هنوز تاییدیه FDA را کسب نکرده ولی در سال ۲۰۰۹ CE mark را دریافت نموده است.
